Kort maar krachtig

Hallo Allemaal! Even een kort verslag van de afgelopen dagen. Eerst wil ik even kwijt dat we een safari hebben geboekt! :D Geweldig!! We vertrekken morgen voor 3 nachten en 4 dagen. We gaan door seregenti, ngorogoro en als laatste door Manyara. We gaan met zn tweeen met eigen kok en guide, dus dat wordt helemaal geweldig. We slapen op een campsite, spannend. Hopelijk zien we weer hippo's langs komen! Nu dan even het korte verslag van de afgelopen dagen.

Zaterdag
Wilson, een vriend van Richard (die we dus in Fort Portal hadden ontmoet), wou ons graag rondleiden in Kasese. En hij wou ook heel graag dat we bij zijn zus bleven slapen, maar daarvoor moesten wij eerst ons hostel cancelen, wat een gedoe. Want we hadden al vooraf betaald, maar gelukkig kregen we naar veel gedoe ons geld terug. Daarna hebben we eerst onze spullen naar het huis van de zus gebracht. Woow.. wat een huis. Wat blijkt dus, de kerk heeft speciaal geld ervoor betaald om dat huis op te knappen. Zodat mzungus niet in hostels enzo hoeven te slapen, want dat vonden ze niet echt kunnen. Wouden we vertrekken, begint het te regenen, erg jammer. Na 1,5 uur konden we dan eindelijk weg, op naar de mountainbikes. Jammer dat we voor de mountainbikes ook nog een uur moeten wachten, maarja mag de pret niet drukken. Na al dat wachten waren we er helemaal klaar voor. Dus wij met zn vieren hup de bergen op. Na 200 meter kom ik erachter dat mijn mountainbike niet echt wil wisselen van versnelling, hetzelfde geldt voor Marloes. Na een uur mountainbike, hebben we het maar opgegeven, want het was echt geen doen. Gelukkig moesten we daarna nog de bult af, mooi zo! De broer van Wilson was zo aardig en hij kon ook heel goed engels. Na het moutainbiken zijn we nog even snel het internetcafe ingedoken en toen terug naar het huis. Dit hebben we trouwens gedaan op z'on boda boda fiets, geweldig. Alleen jammer dat ze ons 1; hadden opgelicht en dat 2; na een poos de band lek was :D. Dus opeens was iedereen al weg en stond ik daar nog op de weg, wachtend op een andere boda. Gelukkig kwam ik heelhuids thuis, blijkt dat de anderen er nog helemaal niet zijn. Ze konden dus blijkbaar het huis nergens vinden, dus Wilson en ik op zoek. Wat blijkt zijn ze ergens bij een hotel gestrand, geweldig. En ik maar denken dat ik als laatste aankwam. Savonds hebben we Wilson mee uit eten genomen om hem voor alles te bedanken. Heerlijk spaghetti gegeten.

Zondag
Eerste paasdag. We hadden met Wilson afgesproken dat hij ons mee zou nemen naar een gospelkerk. Wow.. wat een grote kerk, er zat echt wel 1000 man. Het was niet zoals we verwachten, jammer genoeg. Het is wel leuk dat ze helemaal gingen klappen enzo, maar het was geen echte gospelkerk. Aan het eind moesten we ons nog even voorstellen voor 1000 man, ook wel een keer leuk :P Na de de dienst hebben we afscheid genomen van Wilson want die bleef nog even in de kerk om de volgende dienst te leiden. Voordat we afscheid hadden genomen van de broer van Wilson, kregen we eerst nog eten, daarna emailadressen uitwisselen en uiteindelijk nog even fotos maken en dan ben je zo ook alweer 2 uur verder. Daarna haebben ze ons helemaal naar het buspark gebracht om een bus naar Mbarara te regelen, gelukkig zaten we nu binnen 10 minuten in een matatu op naar Mbarara. Vervelend aan de rit was dat ik een beetje werd samengedrukt tussen een meneer en de zijkant van het busje, maar heb het gehaald :P In Mbarara hebben we savonds heerlijk gegeten in het Lake View hotel, omdat het de laatste avond was met zn vieren, hebben we heerlijk uitgebreidt gegeten. En daarna nog even een drankje gedaan bij ons hostel. Raar dat we morgen zonder Ilse en Marloes verder gaan.

Maandag
Afscheid genomen van Ilse en Marloes en toen op naar Masaka. Wij dachten mooi vanuit Mbarara naar de grens te kunnen, maar dat kon dus blijkbaar niet. Dus nu zijn we weer terug in Masaka. Daar kwamen we zelfs nog wat andere vrijwilligers tegen. En toen een taxi naar Kyotera, maar voordat we daar waren heben we nog even sightseeing gedaan in Masaka, want de taxi wou nog niet vertrekken totdat de taxi echt vol was, dus met echt vol bedoel ik dus 12 man in de auto. En weer zat ik opgepropt tegen de deur en dit x een aardig forse mevrouw. Er blijft niks meer van me over zeg na al die ritjes :P Vanuit Kyotera op naar de grens, dit keer zat Marjan iets minder comfortabel, wat dus betekent dat zijn zo'n beetje op mijn heup zat en tegen de deur, ook wel een keer leuk voor de verandering. Bij de grens aangekomen eerst even alsware uitchecken. Dus een stempel omdat we Uganda verlaten en daarna stonden we in niemandsland. Daarna door naar het immigratiekantoor van Tanzania. Wat blijkt, het visum is 50 dollar, shit wat doen we nu. Marjan heeft gelukkig wel 50 dollar, maar ik daarentegen had maar 24 dollar. We gingen ervan uit dat het visum maar 25 dollar was, dus dan hadden we het wel gered. Drama, wat nu. Ik snel naar de bank rennen in niemandsland, blijkt die dicht te zijn omdat het een feestdag is. Oke rustig blijven, wat nu!? Na een paar minuten komen we met het idee om geld te lenen van een vrouw die ook naar Bukoba toe gaat. Een probleem minder, maarja nu moeten we nog geld pinnen in Bukoba en volgens die vrouw was er geen Stanbic (de bank waar we altijd geld pinnen) in Bukoba. Gelukkig zat er een andere mzungu in de bus naar Bukoba en die kon wel even voor mij voorschieten. De busrit was ook alles behalve fijn, nu zat ik vast tussen een oksel van een stinkende man en een paar koffers. Alles begint hier normaal te worden. :P Na deze lange rit, kon ik gelukkig wel geld pinnen en kon ik de andere mzungu afbetalen. Toen op naar de boot. Baalmoment dat ze alleen nog maar tweede klas zitplaatsen hadden, dat wordt een lange nacht. Want de boot vertrekt om 21.00 en komt aan om 06.30. Pff.. slecht vooruitzicht, vooral na de lange rit die we al achter de boeg hadden. Maar toen we om half 9 in de rij stonden voor de boot, komt er ineens een matroos ofzo naar ons toe. Wat blijkt met wat extra geld, kun je hem dus omkopen en heb je een heerlijke slaapplek. Yes, doen dus. Liggen we daar ineens in een stapelbedje met onze tassen verwikkeld aan onze voeten, omdat blijkt dat ze op de boot nog wel eens willen stelen. Maar we hebben heerlijk geslapen en hebben al onze spullen nog. Inmiddels is het dus dinsdag

Dinsdag
Daar lopen we dan met onze rugzakken door Mwanze, wat een rust is het hier zeg. Op naar de Christmas Tree hotel, de naam heeft niks te maken met hoe het eruit ziet ofzo. Toen we aankwamen zijn we meteen op bed geploft en hebben we nog even 2 uur geslapen, heerlijk. Toen we wakker werden zijn we Mwanze ingegaan, maar wat een drukte zeg ineens. En wij maar denken dat het een rustige stad was. We zijn meteen op zoek gegaan naar een safari en hebben even boodschappen gedaan. In Uganda vind je wel 5 supermarkten in een straat, hier moet je eerst een kwartier lopen voordat je er 1 vind. Heel raar. We moeten zeker nog wel even wat Swahili leren, want ze praten allemaal tegen ons of het de normaalste zaak is dat we Swahili spreken. :P Voor de rest van de dag hebben we heerlijk rustig aan gedaan. En savonds hebben we heerlijk gegeten in een Chinees restaurant aan het Victoria meer met een geweldig uitzicht. Wat een genieten zeg hier! Wat zullen wij vanavond heerlijk slapen!

Woensdag
Woow.. de tijd vliegt voorbij. Vandaag hebben we de safari geregeld. :D Geweldig!! Morgen is het zover, ben er helemaal klaar voor!! :D

Nou dit was even een kort maar krachtige samenvatting van de afgelopen dagen. Geen fotos dit keer, want die hebben we niet zoveel gemaakt. Vanaf volgende week wel weer met hopelijk heel veel zebras, giraffes, leeuwen, buffeloes etc etc! Tot dan!

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx