T.I.A. - Reisverslag uit Groenlo, Nederland van Lotte Jentink - WaarBenJij.nu T.I.A. - Reisverslag uit Groenlo, Nederland van Lotte Jentink - WaarBenJij.nu

T.I.A.

Door: webmaster

Blijf op de hoogte en volg Lotte

22 Mei 2010 | Nederland, Groenlo

Hallo Allemaal!

Nou ik ben inmiddels alweer 3 weken thuis en ik ben mijn laatste weblog elke keer aan het uitstellen, maar nu is het dan eindelijk zover, mijn laatste weblog. Dit is toch wel raar, ik heb het idee dat ik met deze weblog mijn hele Afrika-avontuur afsluit. Het is wel heel erg wennen om weer in Nederland te zijn, vooral de eerste week was het even afzien. Je moet weer helemaal in het ritme komen en soms lijkt het net alsof de tijd voor mij even heeft stil gestaan. Iedereen leeft hier gewoon door, wat natuurlijk ook heel normaal is, maar toch. Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen met mijn verslag, omdat ik het meeste toch wel vergeten ben en zoveel hebben we nou ook weer niet gedaan de laatste dagen op zanzibar! :D

De laatste week

Zondag vertrokken we het noorden van Zanzibar, op naar de toeristische plek. We hadden mooi een busje geregeld waar we 8.000 shillingi voor betaalden. De chauffeur zei meteen, als mensen vragen wat je heb betaald moet je zeggen dat je 10.000 hebt betaald. Wij hadden dus een betere prijs geregeld! :D We gingen eigenlijk naar het noorden toe zonder heel veel geld, met het idee dat we daar wel konden pinnen. Komen we aan bij Kendwa Rocks zeggen ze dat er een pinautomaat verderop in het dorpje is. Dus wij hup naar het dorpje, taxi was veel te duur, dus we gingen liften. Op een gegeven moment zaten we dus in een auto met een heerlijke airco, want het was echt wel 35 graden in de zon. Beter dus! Komen we in het dorpje aan, blijkt er helemaal niks van een bank of zo te staan, wij waren dus chagerijnig en hadden het veel te warm. Wat bleek we moesten helemaal terug naar Stonetown, nouja helemaal 2 uurtjes maar. Maar toch het was zo'n lekker weer om aan het strand te liggen. Terug in stonetown snel pinnen en even een paar boodschapjes doen en hup terug met een taxi naar Kendwa Rocks. Wat blijkt er zijn dus ook taxis voor maar 1,500 shillingi enof wij waren opgelicht. Alleen het verschil is dus wel dat je met z'n 25en in een soort van overdekte pick-up truck zat, die in de bocht naar mijn idee op 2 wielen reed en waarvan het dak helemaal ingedeukt was met alle zakken, fietsen, boomstammen en nog net geen mensen. Oververhit en uitgedroogd kwamen we dan uiteindelijk aan bij Kendwa Rocks en hup snel even bikini aan en nog even genieten van de laatste zonnestralen.

De rest van de week hebben we heerlijk genoten van de zon en hebben we volgens mij elke dag wel bounty's gegeten, ook al waren ze een beetje oud! Dus onze dagen bestonden vooral uit, zo snel mogelijk uit onze stinkkamer, ontbijten, heerlijk tot 12 uur in de zonnen liggen, om 3 uur weer in de zon en genieten van het witte strand en de blauwe zee! Savonds aten we meestal gewoon bij Kendwa Rocks of bij de buren, waar ze toch wat lekkerde eten hadden. We hebben op een vrijdag nog gesnorkeld, we zaten met 2 nederlanders, een italiaan, een japanner en 3 duikinstructeurs op een houten bootje, wat ook wel weer een hele ervaring was vooral omdat naar een kwartier de motor het niet meer deed. Dreven we daar een beetje op de blauwe zee. Gelukkig hadden we een radio, dus konden we gewoon SOS-en, gelukkig was het niet zo erg en kwam er al snel een andere boot aan die ons even heeft geholpen. En toen konden we gelukkig weer verder! Het snorkelen was heel erg leuk, veel vissen gezien natuurlijk. Op een gegeven moment zagen we dolfijnen, wij natuurlijk helemaal hysterisch, we mochten gewoon in het water springen en een stukje met hun meezwemmen, maar ze zijn natuurlijk wel heel erg snel, dus na 2 minuten was de pret wel over. Maar toch we hebben gewoon met dolfijnen gezwommen. Die avond hebben we met de 2 nederlandse meiden gegeten!

De laatste 3 dagen op zanzibar hadden we eigenlijk niet zo'n goed weer, dus allemaal regen! Maar ja wij waren bikkels, dus we hebben die 3 dagen gewoon heerlijk aan het strand gelegen, ook al was het soms echt een beetje aan de koude kant. Maar 20 graden is natuurlijk ook erg koud in Afrika :P Savonds gingen we meestal met ons kleedje aan het strand liggen om een beetje uit te buiken na het eten. Meestal werden we dan nog lastig gevallen door wat Afrikanen, vooral Ali vond het erg leuk om met ons te praten, ook al merkte hij niet dat wij het niet altijd even leuk vonden. Maar naar heel veel hints begreep hij de boodschap eindelijk en liep die aardig boos weg.

Woensdag vertrokken we weer naar Stonetown, onze tijd zat er zo goed als op. We gingen voor de laatste x onze tas inpakken, dat was opzich wel fijn, want ik had het toch wel een beetje gehad met dat tas inpakken enzo. Maar we moesten ook afscheid nemen van onze tosti-ijzer die ons toch wel heel wat heerlijke momenten heeft gegeven. Gelukkig regende het echt heel erg hard toen we weggingen uit het noorden, zodat we makkelijker weg konden gaan, anders hadden we toch nog wel even graag aan het strand gelegen. Toen we in Stonetown aankwamen regende het echt wel heel erg hard, wat dus betekent dat de straten rivieren waren, het water kwam echt tot aan je enkels. Ik heb dat in mijn hele tijd in Afrika nog niet meegemaakt. Dus souveniers kopen werd niet wat die dag, dus waren we gekluisterd aan onze kamer. Donderdag konden we gelukkig wel even de laatste souveniers halen. Wel een beetje jammer dat mijn backpack echt heel erg vol zat, maarja mag de pret niet drukken! Tegen de middag namen we de boot naar Dar es Salaam, we hadden aardig wat negatieve verhalen over Dar es Salaam gehoord dus we hadden alle strategieen al besrpoken hoe we het beste van stalkende mensen af konden komen. Toen we van de boot af kwamen, werden we door niemand lastig gevallen, ik wist niet wat me overkwam. Dar es Salaam is toch niet zo erg als ik dacht. We hadden al een mooi hotelletje uitgezocht, maar het is toch wel moeilijk om zoiets te vinden, naar een kwartier met onze backpacken gesjouwt te hebben kwamen we dan eindelijk aan bij YWCA ons hotelletje. Volgens mij was het vroeger een soort klooster of meisjesschool, want het waren allemaal lange gangen met 2 persoonskamers met kasten en wasbak erin. Svaonds hebben we gewoon voor maar 2 euro gegeten, dus toen hadden we nog geld over en hebben we even snel wat lekkere dingen gehaald. Dus chocola, nootjes en popcorn.

Vrijdag, we zouden om 6 uur vliegen, komen we aan op het vliegveld hebben we al 2 uur vertraging, beetje jammer. Maar gelukkig ging de tijd heel erg snel. En voordat we het wisten waren we al geland in Egypte. Alles was heel goed geregeld, we werden door iemand opgewacht die het visum en alles zou regelen, want morgen zouden we pas weer verder vliegen naar Amsterdam. Dus met een shuttlebusje naar het hotel. WAUW!! Wat een hotel, we zijn door die 3 maand toch echt even vergeten wat echte echte echte luxe was. Een heerlijk bed en een bad, dus het eerste wat ik heb gedaan is heerlijk in bad liggen. En het eten, wauw wat veel en wat lekker. Wij vonden het eten uit onze tosti-ijzer al een hele maaltijd, maar dit was toch wel even heel wat anders. Savonds heerlijk op tijd in onze heerlijke bedje gekropen. Toch niet heel erg goed geslapen, want ik had een beetje kriebels voor morgen!

Na mijn onrustige nachtrust was het dan eindelijk zover. Je gaat toch wel een beetje naar zo'n moment toeleven. Ik werd ook helemaal zenuwachtig van het feit dat mijn backpack maar niet op de lopende band kwam. Maar gelukkig was die daar eindelijk en hup snel door de douane heen en daar stonden al mijn vriendinnen, mijn zussen en mijn moeder met spandoek en al! Huilen huilen huilen! Wat een emotionele bende!

Ze zeggen altijd dat je als je eenmaal in Afrika bent geweest, verliefd wordt op Afrika. Ondanks de stroomuitvallen, het vlees dat buiten hangt te rotten en het regenseizoen, ben ik toch verliefd geworden op Afrika. Because This Is Africa. De mensen zijn geweldig, de natuur is super mooi en in het droogseizoen is het heerlijk weer! Ik weet zeker dat ik ooit terug ga naar het project en zeker naar Afrika als het nu niet is dan is het wel over 10 jaar.

Ik wil jullie allemaal bedanken voor het altijd bijhouden van mijn weblog. Echt helemaal geweldig!

Dus voor de laatste keer!

xxxxxxxxxxxxxxxxx

  • 22 Mei 2010 - 11:32

    Lotte Jentink:

    Lieve dochter,

    Wat moet ik zeggen van jouw laatste verslag.
    Indukwekkend, mooi, ontroerend,ervaring.
    Fijn dat je verliefd bent geworden. Maar het alle belangrijkste, je bent weer thuis. Heerlijk weer rotzooi op je kamer, eindeloos filmpjes kijken en opnemen, geweldige vriendinnen over de vloer, onderuitgezakt op de bank hangen, stapels kleren over de stoel, ondergoed weer door elkaar, smerige was, sangria, schoenen voor de deur. Het maakt mij helemaal niets uit MIJN Lotte is gezond en met een rugzak vol levenservaring weer in Groenlo.

    Liefs,

    Ma

  • 23 Mei 2010 - 08:13

    Anne:

    haha geweldig laatste verhaal Lotte en nu even een mooi fotoboek maken he!!!
    xxxx

  • 25 Mei 2010 - 19:07

    Marjan:

    Lieve Lot,

    Dit is absoluut je minst emotionele verhaal, maar deze keer kreeg ík tranen in m'n ogen. Het is namelijk echt voorbij! Wat krijg ik een heimwee van je de foto's en wat kijk ik terug op een geweldige tijd in Afrika met jou.

    Dikke kus Marjan

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, Groenlo

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

22 Mei 2010

T.I.A.

28 April 2010

HET bounty-eiland

11 April 2010

Buffels en tenten

07 April 2010

Kort maar krachtig

02 April 2010

Toeristje uithangen!
Lotte

Actief sinds 13 Jan. 2010
Verslag gelezen: 2114
Totaal aantal bezoekers 45577

Voorgaande reizen:

04 Oktober 2015 - 22 December 2015

Community medicine in Nepal

30 Januari 2010 - 01 Mei 2010

Mijn eerste reis

Landen bezocht: